‘Ik ga graag op stap met vrienden. We gaan geregeld uit eten en een drankje doen, gewoon gezellig’, zegt Annemarie Verbunt van het Gehandicaptenplatform Oosterhout. Helemaal vanzelfsprekend is dat niet, want Annemarie moet dan maar net het goede café of restaurant uitkiezen. Niet overal kan ze zomaar binnen in haar elektrische rolstoel.
Deur als opritje
Toch heeft ze veel goede ervaringen. Zoals in dat ene café waar ze met haar vrienden voor de deur stond en waar de drempel bij de ingang toch echt iets te hoog was om naar binnen te kunnen. ‘Een opritje hadden ze niet. Weet je wat de mensen van dat café toen deden? Ze tilden gewoon een zware deur uit het kozijn en legden die voor mij neer als opritje naar binnen. Geweldig! Dan ben je echt welkom.’
Te veel plaats innemen
Helaas heeft ze ook andere ervaringen. Meestal heeft dat te maken met een gebrek aan gastvrijheid. ‘Ik ben ooit ergens geweigerd, letterlijk met de mededeling dat ik met mijn rolstoel te veel plaats in beslag neem. Op mijn plaats zouden drie andere mensen kunnen zitten. Nou dat voel je wel van binnen. Ik probeer er altijd boven te staan, maar soms raakt het je. Dan kies ik het hazenpad.’
Ongeduld
Gastvrijheid betekent ook geduld opbrengen voor mensen met een beperking. Annemarie eet wat langzamer ‘omdat het bij mij nou eenmaal iets meer gedoe is’. Een enkele keer maakt ze mee dat de bediening al met het hoofdgerecht komt, terwijl ze nog lekker aan het voorgerecht zit. Ze willen dan dat ze haast maakt. ‘Ongeduldig personeel, dat kan flink storen. Ook als ze om de paar minuten komen kijken of het wel opschiet. Vaak gebeurt dat als er andere mensen wachten op een plekje in het restaurant.’
Aantrekkelijk
‘Een gastvrije ontvangst van mensen met een beperking hoeft de horeca niets te kosten en het maakt een wereld van verschil voor ons’, zegt Annemarie. ‘In de keuken kan het voedsel gesneden op het bord worden gelegd, zodat ik het makkelijker kan opeten. De leukste restaurants weten het dan ook nog aantrekkelijk te presenteren. Erg goed is dat. Nog een voorbeeld: er is een café waar ik een lichter glas kan krijgen, wat voor mij het drinken vergemakkelijkt. Ook helpt het als er niet te veel fietsen en borden bij de uitgang staan. Dan voel je je ook prettiger.’
Viltjes onder de tafel
Annemarie komt af en toe in De Beren, een landelijke keten van restaurants. Tegenwoordig hebben ze mooie hoge eettafels waar ze met de rolstoel bij kan. Toen ze de oude lage tafels nog hadden, moest Annemarie altijd eerst even bellen. Dan zorgde het personeel dat er onder elke tafelpoot een torentje bierviltjes was gestapeld, zodat ze er makkelijker kon aanschuiven. ‘Zoiets hé. Daar krijg ik een warm gevoel van. Dat is gastvrije horeca. En het kost de horeca-ondernemer geen cent.’
